Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Duo Reges: constructio interrete. Sed haec in pueris;

Negarine ullo modo possit numquam quemquam stabili et firmo
et magno animo, quem fortem virum dicimus, effici posse,
nisi constitutum sit non esse malum dolorem?

Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Quibus rebus intellegitur nec timiditatem ignaviamque vituperari nec fortitudinem patientiamque laudari suo nomine, sed illas reici, quia dolorem pariant, has optari, quia voluptatem.

Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo.
Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam;
Occultum facinus esse potuerit, gaudebit;
Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.
Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.

Bork Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.

Quid vero?: Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.
Qui convenit?: Praeteritis, inquit, gaudeo.
Haec dicuntur inconstantissime.: Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens.
Istic sum, inquit.: Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum.
Bork: Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina.

Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio.

Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.
Quid est igitur, inquit, quod requiras?
Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem.